W ciągu kilku lat na ziemiach polskich znajdujących się pod zaborami ruch skautowy rozwija się bardzo szybko. W roku 1912 skauci polscy określani są już jako harcerze. Polskie nazewnictwo pochodzi od Kazimierza Żórawskiego i Andrzeja Małkowskiego, którzy już wcześniej, bo w 1910 roku w piśmie „Harcerz”, grupy skautowe opisywali jako "drużyny harcownicze" i "harcerzy". W tym samym roku zakończył się ogłoszony przez wydawane we Lwowie Pismo Młodzieży Polskiej „Skaut” konkurs na odznakę harcerską. Jednak żadna z prac nie okazała się na tyle interesująca, by od razu wprowadzić ją do użytku. Po wprowadzeniu szeregu zmian wszedł do użytku zaprojektowany przez ks. Kazimierza Lutosławskiego krzyż harcerski wzorowany na orderze Virtuti Militari.
Ruch harcerski dosyć szybko bo już w roku 1913 został zaszczepiony na ziemi garwolińskiej. W tymże roku w Garwolinie powstaje drużyna im. ks. Stanisława Brzózki, a w roku 1915 drużyna im. Czackiego w Żelechowie.Wraz z odrodzeniem Polski w listopadzie 1918 roku działające dotychczas oddzielnie organizacje skautowe z różnych dzielnic łączą się w jedną organizację, która przybiera nazwę Związku Harcerstwa Polskiego. Dzieje polskiego harcerstwa w przeciągu swego istnienia są niemniej barwne, a jednocześnie zawiłe jak dzieje Polski w tym okresie, z którymi przecież ta organizacja jest od początków swego powstania nierozerwalnie związana.
Garwoliński hufiec „Orłów” ZHP, którego komendantem jest harcmistrz Zbigniew Winiarek zainaugurował obchody jubileuszu w sobotę 27 lutego w ramach harcerskiego dnia myśli braterskiej. Patronat honorowy nad jubileuszem 100-lecia harcerstwa objął starosta powiatu garwolińskiego Grzegorz Woźniak. Po południu na sali widowiskowej Centrum Sportu i Kultury w Garwolinie odbył się II Hufcowy Przegląd Piosenki, a o godz. 20 na sali gimnastycznej w Szkole Podstawowej nr 1 odbyła się harcerska wieczornica z udziałem zaproszonych gości. Uczestniczyło w niej około 200 harcerek i harcerzy.
Związek Harcerstwa Polskiego jest, jeśli się nie mylę, najliczniejszą w Polsce organizacją skupiającą dzieci i młodzież. Instruktorzy - wolontariusze w swej pracy z młodymi ludźmi starają się zaszczepić im zasady życia i działania w oparciu o harcerskie wartości, takie jak: ojczyzna, nauka oraz cnota, rozumiana jako wierność prawu harcerskiemu. Jako wierność zasadom, które niejednokrotnie stoją w sprzeczności z wszechobecnym dzisiaj konsumpcyjnym i roszczeniowym nastawieniem do życia.
Aby harcerstwo mogło realizować te cele oraz rozwijać się, tak jak wszystkie organizacje potrzebuje do tego oprócz zapału i nakładu pracy swoich członków także środków finansowych. Garwoliński hufiec „Orłów” stara się je pozyskiwać z różnych źródeł. Między innymi bierze udział w ogłaszanym corocznie przez burmistrza Garwolina otwartym konkursie ofert na realizację zadań publicznych Miasta Garwolin. Jednak środki uzyskiwane przez ZHP w ramach konkursu na realizację tych zadań nie są zbyt duże. Myślę, że przyczyną jest niewłaściwe, zbyt ogólne zakreślenie przez Miasto niektórych zadań dotyczących pracy z dziećmi i młodzieżą, nie w pełni uwzględniające specyfikę tej pracy. Od wielu już lat harcerzom dosyć trudno jest konkurować z wyspecjalizowanymi w określonych dziedzinach organizacjami, takimi jak np. PCK w ramach szeroko rozumianego zadania ochrona zdrowia.
Sytuację mogłoby zmienić np. stworzenie odrębnego zadania, którego istotą byłoby wspieranie wychowania dzieci i młodzieży poprzez działania mające na celu podtrzymywanie tradycji narodowej, pielęgnowanie polskości oraz rozwoju u młodych ludzi świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej. Ustawa o działalności pożytku publicznego i wolontariacie w art. 4 ust.1 pkt. 3 wprost artykułuje takie zadanie. Jest to ważne, bo przecież właściwe uformowanie postaw młodych ludzi to inwestycja w przyszłość społeczeństwa. Dlatego najwyższy czas aby Miasto Garwolin właściwie doceniło działalność harcerek i harcerzy hufca „Orłów” i innych organizacji harcerskich Garwolina, bo robią one co najmniej nie mniej dobrego od niejednej wspomaganej organizacji.
Autor z żoną i synem - zapewne przyszłym zuchem.